абрубі́ць², -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., што.

Падрубіць, падшыць, загнуўшы край чаго-н.

А. хусцінку.

|| незак. абру́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абру́бліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)