абраста́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абраста́ю абраста́ем
2-я ас. абраста́еш абраста́еце
3-я ас. абраста́е абраста́юць
Прошлы час
м. абраста́ў абраста́лі
ж. абраста́ла
н. абраста́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абраста́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абраста́ць несов., в разн. знач. обраста́ть; см. абрасці́;

на адны́м ме́сцы і ка́мень ~та́епосл. на одно́м ме́сте и ка́мень обраста́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; зак., чым.

1. Зарасці, пакрыцца якой-н. расліннасцю, валасамі, слоем чаго-н.

А. мохам (таксама перан.: апусціцца, адзічэць; разм.). А. барадой.

А. тлушчам.

А. граззю (перан.: стаць неахайным, брудным; разм.).

2. перан. Набыць многа ўсяго, стварыць што-н. вакол сябе, каля сябе (разм.).

А. гаспадаркай.

Вуліца абрасла новымі дамамі.

|| незак. абраста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абраста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абро́стаць несов., см. абраста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галі́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ніцца; незак.

Пускаць адросткі, абрастаць галінамі.

Яблынька галініцца.

|| наз. галіне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галінава́цца, ‑нуецца; незак.

Разгаліноўвацца, абрастаць галінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обраста́ть несов., в разн. знач. абраста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраста́нне ср. обраста́ние; см. абраста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абрастаць — абрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)