абрамля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрамля́ю абрамля́ем
2-я ас. абрамля́еш абрамля́еце
3-я ас. абрамля́е абрамля́юць
Прошлы час
м. абрамля́ў абрамля́лі
ж. абрамля́ла
н. абрамля́ла
Загадны лад
2-я ас. абрамля́й абрамля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрамля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрамля́ць несов. обрамля́ть, окаймля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрамля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Разм. Устаўляць у раму, рамку. Абрамляць карціну.

2. перан. Акружаць сабой што‑н., размяшчацца вакол чаго‑н., акружаючы як рамкай. Галаву дзяўчыны прыгожа абрамлялі пышныя валасы каштанавага колеру з залацістым адценнем. Васілёнак.

3. Спец. Уводзіць абрамленне ў мастацкі твор. // Служыць абрамленнем у мастацкім творы. Суровыя эпічныя карціны абрамляюць паэмы і прыдаюць стройнасць кампазіцыі. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абра́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., што (спец.).

1. Уставіць у раму.

А. партрэт.

2. перан. Акружыць сабой што-н., размяшчацца вакол чаго-н., акружаючы як рамкай.

3. спец. Уводзіць абрамленне ў мастацкі твор; служыць абрамленнем у мастацкім творы.

|| незак. абрамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абрамле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрамля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да абрамляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абра́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць.

Зак. да абрамляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрамле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. абрамляць (у 1, 3 знач.).

2. Тое, што акружае, як рамка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обрамля́ть несов.

1. (вставлять в раму) разг. аса́джваць, апраўля́ць;

2. (вставлять рамы) устаўля́ць ра́мы;

3. (окаймлять) абрамля́ць, апраўля́ць; (обводить) абво́дзіць;

4. (служить обрамлением) иск. абрамля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)