абразі́вы (ед. абразі́ў, -зі́ву) м., геол., тех. абрази́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абразі́вы, ‑аў (адз. абразіў, ‑ва), мн.

Дробназярністыя ці парашкападобныя рэчывы вялікай цвёрдасці, якія выкарыстоўваюцца пры механічнай апрацоўцы металаў, шкла і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абразі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абразі́ў абразі́вы
Р. абразі́ву абразі́ваў
Д. абразі́ву абразі́вам
В. абразі́ў абразі́вы
Т. абразі́вам абразі́вамі
М. абразі́ве абразі́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абрази́вы геол., техн. абразі́вы, -ваў мн.; ед. абразі́ў, -зі́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)