абпа́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абпа́льваю абпа́льваем
2-я ас. абпа́льваеш абпа́льваеце
3-я ас. абпа́львае абпа́льваюць
Прошлы час
м. абпа́льваў абпа́львалі
ж. абпа́львала
н. абпа́львала
Загадны лад
2-я ас. абпа́львай абпа́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абпа́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абпа́льваць несов.

1. обжига́ть; опа́ливать, опаля́ть;

2. (сильно прокаливать — глиняные изделия) обжига́ть;

1, 2 см. абпалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак., што.

1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца з усіх бакоў.

Маланка абпаліла ствол елкі.

2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. агнём.

А. гаршкі.

|| незак. абпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абпа́льванне, -я, н. і абпа́л, -у, м. (да 2 знач.; спец.).

Абпал цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обка́ливать несов., техн. абпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпа́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абпальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпальваць — абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпальваць — абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поду́гливать несов., техн. падву́гліваць; абпа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпа́львацца несов., страд. обжига́ться; опа́ливаться, опаля́ться; см. абпа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)