абпалі́ць, абпа́льваць

1. bbrennen* vt; an der berfläche verbrnnen*; vom Fuer beschädigt wrden;

2. brnnen* vt (вырабы з гліны); rösten vt, kalzineren vt (металы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

drren

vt тэх. абпа́льваць, сушы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brösten

vt абпа́льваць; абсма́жваць (аб прадуктах харчавання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bake

[beɪk]

1.

v.t.

1) пячы́

2) абпа́льваць

to bake bricks or china — абпа́льваць цэ́глу або́ по́суд

2.

v.i.

пячы́ся

Cookies bake quickly — Пе́чыва ху́тка пячэ́цца

3.

n.

пячэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абсмалі́ць

1. (абпальваць на агні) sngen vt; versngen vt, bsengen vt (свінню, птушку і г. д.);

2. (пакрыць смалою) teren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

anneal

[əˈni:l]

v.t.

1) гартава́ць

to anneal nails — гартава́ць цьвікі́

2) абпа́льваць (шкло, кера́міку)

3) Figur. гартава́ць о́лю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nbrennen

*

1.

vt

1) абпа́льваць

2) падпа́льваць

2.

vi

1) запа́львацца, успы́хваць

2) падгара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sear

[sɪr]

v.t.

1) прыпяка́ць, апяка́ць; прыпа́льваць, абпа́льваць

The trees were seared by lightning — Дрэ́вы былі́ апа́леныя мала́нкай

2) выпяка́ць, высу́шваць

3) Figur. прытупля́ць

seared conscience — прыту́пленае сумле́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

char

I [tʃɑ:r]

1.

v.

1) спа́льваць (на вуго́льле)

2) абпа́льваць, абву́гліваць, абсма́льваць

3) абгарэ́ць, абсмалі́цца, абву́глі́цца

charred — абгарэ́лы, абсма́лены, абву́глены

2.

n.

1) абгарэ́лае, абпа́ленае рэ́чыва

2) вуго́льле n.

II [tʃɑ:r]

1.

n., esp. Brit.

1) служа́нка f., ха́тняя рабо́тніца

2) падзённая ха́тняя рабо́та

2.

v.

падзёньнічаць; прыслуго́ўваць

III [tʃɑ:r]

n.

руча́йная стро́нга

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fire

[ˈfaɪr]

1.

n.

1) аго́нь -ню́ m., по́лымя n.

to light the fire — запалі́ць у пе́чы

2) пажа́р -у m.

3) запа́л, узды́м -у m.; натхне́ньне n.; па́лкасьць, палымя́насьць, жва́васьць f.

full of patriotic fire — по́ўны патрыяты́чнага запа́лу

4) пяку́чы боль, ліхама́нка f.; запале́ньне n.

5) Milit. аго́нь -ню́ m., стральба́ f.; абстрэ́л -у m.

6) закі́дваньне (пыта́ньнямі, кры́тыкай)

2.

v.t.

1) запа́льваць (дро́вы), падпа́льваць (дом)

2) палі́ць у пе́чы

3) абпа́льваць (керамічныя вы́рабы, цэ́глу)

4) сушы́ць (гарба́ту, тыту́нь)

5) узбуджа́ць, распа́льваць (фанта́зію)

6) страля́ць, палі́ць а́лпам)

7) informal кіда́ць а́менем)

8) informal звальня́ць (з пра́цы)

3.

v.i.

1) загара́цца (агнём, зло́сьцю, энтузія́змам)

2) страля́ць (са стрэ́льбы, гарма́ты)

3) абпа́львацца (як цэ́гла)

- be under fire

- fire off

- fire up

- on fire

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)