абно́жка
‘пылок з кветак, які прыносіць пчала на ножках’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абно́жка |
| Р. |
абно́жкі |
| Д. |
абно́жцы |
| В. |
абно́жку |
| Т. |
абно́жкай абно́жкаю |
| М. |
абно́жцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абно́жка ж., с.-х. обно́жка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абно́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
Спец.
1. Пылок з кветак, які пчала прыносіць на задніх ножках. У маі цвітуць сады, пчолы вяртаюцца ў вулей з абножкай. Ермаловіч.
2. толькі мн. (абно́жкі, ‑жак). Грубая кароткавалосая воўна з ног авечак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обно́жка с.-х. абно́жка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)