абно́жка
‘пылок з кветак, які прыносіць пчала на ножках’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абно́жка | |
| абно́жкі | |
| абно́жцы | |
| абно́жку | |
| абно́жкай абно́жкаю |
|
| абно́жцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)