абнадзе́іцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абнадзе́юся абнадзе́імся
2-я ас. абнадзе́ішся абнадзе́іцеся
3-я ас. абнадзе́іцца абнадзе́яцца
Прошлы час
м. абнадзе́іўся абнадзе́іліся
ж. абнадзе́ілася
н. абнадзе́ілася
Дзеепрыслоўе
прош. час абнадзе́іўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абнадзе́іцца, ‑дзеюся, ‑дзеішся, ‑дзеіцца; зак.

Разм. Атрымаць надзею на што‑н. [Ксавэр:] — Мы спачатку пачнём жыць. Гэта павінна быць скора... — І Гальвас павесялеў і абнадзеіўся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)