абмя́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмя́ты абмя́тая абмя́тае абмя́тыя
Р. абмя́тага абмя́тай
абмя́тае		 абмя́тага абмя́тых
Д. абмя́таму абмя́тай абмя́таму абмя́тым
В. абмя́ты (неадуш.)
абмя́тага (адуш.)		 абмя́тую абмя́тае абмя́тыя (неадуш.)
абмя́тых (адуш.)
Т. абмя́тым абмя́тай
абмя́таю		 абмя́тым абмя́тымі
М. абмя́тым абмя́тай абмя́тым абмя́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмя́ты абмя́тая абмя́тае абмя́тыя
Р. абмя́тага абмя́тай
абмя́тае		 абмя́тага абмя́тых
Д. абмя́таму абмя́тай абмя́таму абмя́тым
В. абмя́ты (неадуш.)
абмя́тага (адуш.)		 абмя́тую абмя́тае абмя́тыя (неадуш.)
абмя́тых (адуш.)
Т. абмя́тым абмя́тай
абмя́таю		 абмя́тым абмя́тымі
М. абмя́тым абмя́тай абмя́тым абмя́тых

Кароткая форма: абмя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмя́ты обмя́тый; см. абмя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмя́тый абмя́ты, абтапта́ны, абці́снуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмя́ць, абамну́, абамне́ш, абамне́; абамне́м, абамняце́, абамну́ць; абамні́; абмя́ты; зак., што.

Прымяць, прыціснуць зверху, зрабіць шчыльнейшым.

А. салому.

|| незак. абміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абміна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обжа́тый​I абці́снуты; абмя́ты; см. обжа́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)