абмя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмя́ты абмя́тая абмя́тае абмя́тыя
Р. абмя́тага абмя́тай
абмя́тае		 абмя́тага абмя́тых
Д. абмя́таму абмя́тай абмя́таму абмя́тым
В. абмя́ты (неадуш.)
абмя́тага (адуш.)		 абмя́тую абмя́тае абмя́тыя (неадуш.)
абмя́тых (адуш.)
Т. абмя́тым абмя́тай
абмя́таю		 абмя́тым абмя́тымі
М. абмя́тым абмя́тай абмя́тым абмя́тых

Кароткая форма: абмя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)