Verbum

анлайнавы слоўнік

абмо́чваць гл. абмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмо́чваць несов. обма́чивать, выма́чивать; см. абмачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.

1. Зрабіць мокрым, намачыць.

Дождж абмачыў усяго да нітачкі.

2. Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што-н.

А. касу.

|| незак. абмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абмачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца; незак. абмо́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обма́чивать несов. абмо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ома́чивать несов., книжн. абмо́чваць, намо́чваць, мачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмачыцца.

2. Зал. да абмочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмо́чвацца несов., возвр., страд. обма́чиваться, выма́чиваться; см. абмачы́цца, абмо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урася́ньваць

‘абмочваць што-небудзь (напр., адзенне) расой’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)