абме́сці, -мяту́, -мяце́ш, -мя́це; -мяцём, -мецяце́, -мяту́ць; -мёў, -мяла́, -мяло́; -мяці́; -ме́цены; зак., каго-што.

Змятаючы, змахваючы, ачысціць ад пылу, снегу і пад.

А. венікам валёнкі.

|| незак. абмята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абме́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмяту́ абмяцё́м
2-я ас. абмяце́ш абмецяце́
3-я ас. абмяце́ абмяту́ць
Прошлы час
м. абмё́ў абмялі́
ж. абмяла́
н. абмяло́
Загадны лад
2-я ас. абмяці́ абмяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абмё́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абме́сці сов. обмести́;

а. сце́ны — обмести́ сте́ны;

а. валёнкі — обмести́ ва́ленки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абме́сці, ‑мяту, ‑мяцеш, ‑мяце; ‑мяцём, ‑мецяце, ‑мятуць; пр. абмёў, ‑мяла, ‑мяло; зак., каго-што.

Змятаючы, змахваючы, ачысціць паверхню чаго‑н. (ад пылу, снегу і пад.). Увайшла Адарка, абмяла венікам валёнкі і, зірнуўшы на Хвядоса, сказала: — У кантору ідзі. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмята́ць гл. абмесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обмести́ сов. абме́сці, мног. паабмята́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абме́цены обметённый; см. абме́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмята́ць несов. обмета́ть; см. абме́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абме́цены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)