абмежава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае		 абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)		 абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю		 абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмежава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае		 абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)		 абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю		 абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмежава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмежава́ны абмежава́ная абмежава́нае абмежава́ныя
Р. абмежава́нага абмежава́най
абмежава́нае		 абмежава́нага абмежава́ных
Д. абмежава́наму абмежава́най абмежава́наму абмежава́ным
В. абмежава́ны (неадуш.)
абмежава́нага (адуш.)		 абмежава́ную абмежава́нае абмежава́ныя (неадуш.)
абмежава́ных (адуш.)
Т. абмежава́ным абмежава́най
абмежава́наю		 абмежава́ным абмежава́нымі
М. абмежава́ным абмежава́най абмежава́ным абмежава́ных

Кароткая форма: абмежава́на.

Іншыя варыянты: абмяжо́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правінцы́йна-абмежава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. правінцы́йна-абмежава́ны правінцы́йна-абмежава́ная правінцы́йна-абмежава́нае правінцы́йна-абмежава́ныя
Р. правінцы́йна-абмежава́нага правінцы́йна-абмежава́най
правінцы́йна-абмежава́нае		 правінцы́йна-абмежава́нага правінцы́йна-абмежава́ных
Д. правінцы́йна-абмежава́наму правінцы́йна-абмежава́най правінцы́йна-абмежава́наму правінцы́йна-абмежава́ным
В. правінцы́йна-абмежава́ны (неадуш.)
правінцы́йна-абмежава́нага (адуш.)		 правінцы́йна-абмежава́ную правінцы́йна-абмежава́нае правінцы́йна-абмежава́ныя (неадуш.)
правінцы́йна-абмежава́ных (адуш.)
Т. правінцы́йна-абмежава́ным правінцы́йна-абмежава́най
правінцы́йна-абмежава́наю		 правінцы́йна-абмежава́ным правінцы́йна-абмежава́нымі
М. правінцы́йна-абмежава́ным правінцы́йна-абмежава́най правінцы́йна-абмежава́ным правінцы́йна-абмежава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эндэ́мік, ‑а, м.

Спец. Расліна або жывёліна, пашыраная толькі ў пэўнай і абмежаванай мясцовасці.

[Ад грэч. éndēmos — мясцовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагнясці́, -гняту́, -гняце́ш, -гняце́; -гняцём, -гнецяце́, -гняту́ць; -гняці́; зак., што і чаго.

Пры дапамозе ціску перамясціць і сканцэнтраваць у абмежаванай прасторы (газ, вадкасць).

Н. паветра.

|| незак. нагнята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. нагнята́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэці́н, ‑а, м.

1. Хворы на крэцінізм (у 1 знач.).

2. Лаянк. Пра тупога, разумова абмежаванай чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбушы́раваць

‘(пра войскі) выйсці (выходзіць) з абмежаванай, закрытай у шырэйшую мясцовасць, дзе можна развярнуцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэбушы́рую дэбушы́руем
2-я ас. дэбушы́руеш дэбушы́руеце
3-я ас. дэбушы́руе дэбушы́руюць
Прошлы час
м. дэбушы́раваў дэбушы́равалі
ж. дэбушы́равала
н. дэбушы́равала
Загадны лад
2-я ас. дэбушы́руй дэбушы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэбушы́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэбушы́раваць

‘(пра войскі) выйсці (выходзіць) з абмежаванай, закрытай у шырэйшую мясцовасць, дзе можна развярнуцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэбушы́рую дэбушы́руем
2-я ас. дэбушы́руеш дэбушы́руеце
3-я ас. дэбушы́руе дэбушы́руюць
Прошлы час
м. дэбушы́раваў дэбушы́равалі
ж. дэбушы́равала
н. дэбушы́равала
Загадны лад
2-я ас. дэбушы́руй дэбушы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэбушы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́мерны, -ая, -ае.

1. гл. камера.

2. Пра музычны твор: які прызначаны для аднаго або некалькіх выканаўцаў абмежаванай колькасці інструментаў і выконваецца ў невялікай канцэртнай зале.

Камерная музыка.

3. Які выконвае такія творы.

К. аркестр.

К. спявак.

4. Прызначаны для вузкага кола слухачоў, гледачоў.

Камернае мастацтва.

К. голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)