абмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.

1. Зрабіць мокрым, намачыць.

Дождж абмачыў усяго да нітачкі.

2. Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што-н.

А. касу.

|| незак. абмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абмачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца; незак. абмо́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмачу́ абмо́чым
2-я ас. абмо́чыш абмо́чыце
3-я ас. абмо́чыць абмо́чаць
Прошлы час
м. абмачы́ў абмачы́лі
ж. абмачы́ла
н. абмачы́ла
Загадны лад
2-я ас. абмачы́ абмачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абмачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмачы́ць сов. обмочи́ть, вы́мочить;

дождж ~чы́ў усяго́ — дождь обмочи́л (вы́мочил) всего́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., каго-што.

Зрабіць мокрым, вільготным, намачыць. Дождж абмачыў сена. □ [Юрка].. пабоўтаў трохі нагамі ў вадзе, абмачыў унізе калошы палатняных портак сваіх і не мог сабраць сваіх думак аж да самай ночы. Чорны. // Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што‑н. Добра абмачыць касу, пацягнуць яе пад вадой і, падняўшы, глядзець, як.. цячэ ў раку тонкі струмень. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмо́чвацца гл. абмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмо́чваць гл. абмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обмочи́ть сов. абмачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

омочи́ть сов., книжн. абмачы́ць, намачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́чаны обмо́ченный, вы́моченный; см. абмачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)