абма́нуты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абма́нуты абма́нутая абма́нутае абма́нутыя
Р. абма́нутага абма́нутай
абма́нутае		 абма́нутага абма́нутых
Д. абма́нутаму абма́нутай абма́нутаму абма́нутым
В. абма́нуты
абма́нутага		 абма́нутую абма́нутае абма́нутыя
абма́нутых
Т. абма́нутым абма́нутай
абма́нутаю		 абма́нутым абма́нутымі
М. абма́нутым абма́нутай абма́нутым абма́нутых

Іншыя варыянты: абману́ты.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абману́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абману́ты абману́тая абману́тае абману́тыя
Р. абману́тага абману́тай
абману́тае		 абману́тага абману́тых
Д. абману́таму абману́тай абману́таму абману́тым
В. абману́ты (неадуш.)
абману́тага (адуш.)		 абману́тую абману́тае абману́тыя (неадуш.)
абману́тых (адуш.)
Т. абману́тым абману́тай
абману́таю		 абману́тым абману́тымі
М. абману́тым абману́тай абману́тым абману́тых

Іншыя варыянты: абма́нуты.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абма́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абма́нуты абма́нутая абма́нутае абма́нутыя
Р. абма́нутага абма́нутай
абма́нутае		 абма́нутага абма́нутых
Д. абма́нутаму абма́нутай абма́нутаму абма́нутым
В. абма́нуты
абма́нутага		 абма́нутую абма́нутае абма́нутыя
абма́нутых
Т. абма́нутым абма́нутай
абма́нутаю		 абма́нутым абма́нутымі
М. абма́нутым абма́нутай абма́нутым абма́нутых

Кароткая форма: абма́нута.

Іншыя варыянты: абману́ты.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абма́нуты, см. падма́нуты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абману́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абману́ты абману́тая абману́тае абману́тыя
Р. абману́тага абману́тай
абману́тае		 абману́тага абману́тых
Д. абману́таму абману́тай абману́таму абману́тым
В. абману́ты (неадуш.)
абману́тага (адуш.)		 абману́тую абману́тае абману́тыя (неадуш.)
абману́тых (адуш.)
Т. абману́тым абману́тай
абману́таю		 абману́тым абману́тымі
М. абману́тым абману́тай абману́тым абману́тых

Кароткая форма: абману́та.

Іншыя варыянты: абма́нуты.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абману́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рага́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае рогі. Буйная рагатая жывёла. □ Які вялікі ён [лось], рагаты, Паджары і стрынгаляваты. Колас. Каровы заўсёды ідуць спаважнай цяжкаю ступою, дабрадушна трасучы рагатымі ілбамі. Якімовіч. / у знач. наз. рага́ты, ‑ага, м.; рага́тая, ‑ай, ж. Няма куды рагатаму падзецца. Спужаўся ён, аж дыхаць заняло. Корбан.

2. З выгнутымі вострымі канцамі, падобнымі на рогі. Зоры ў небе чыстым, Вішні каля хаты, За кляновым лістам Маладзік рагаты. Астрэйка. Павесіўшы шапку на рагатую вешалку, што стаяла побач, не распранаючыся, [Юрка] падсеў да дзяўчыны. Карпаў.

3. Разм. Якому здраджвае жонка, абмануты жонкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)