аблягча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблягча́ю аблягча́ем
2-я ас. аблягча́еш аблягча́еце
3-я ас. аблягча́е аблягча́юць
Прошлы час
м. аблягча́ў аблягча́лі
ж. аблягча́ла
н. аблягча́ла
Загадны лад
2-я ас. аблягча́й аблягча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблягча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблягча́ць несов., в разн. знач. облегча́ть (делать менее неприятным, легче переносимым — ещё) скра́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблягча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблягчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблягчы́ць, -лягчу́, -ле́гчыш, -ле́гчыць; -лягчы́ў, -чы́ла; -ле́гчаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць лягчэйшым, вызваліць ад лішняга грузу.

А. лодку.

2. што. Спрасціць, зрабіць прасцей і лягчэй.

А. канструкцыю самалёта.

3. што. Зрабіць менш цяжкім.

А. працу.

А. сваё становішча.

4. каго-што. Супакоіць, утаймаваць пакуты.

А. боль.

|| незак. аблягча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. аблягчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облегча́ть несов., прям., перен. аблягча́ць, палягча́ць;

лека́рство облегча́ло боль ляка́рства аблягча́ла боль;

облегча́ть се́рдце аблягча́ць сэ́рца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблягча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблягчыцца.

2. Зал. да аблягчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблягчэ́нне ср. (действие) облегче́ние; скра́шивание; см. аблягча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблягча́цца несов., возвр., страд. облегча́ться; скра́шиваться; см. аблягчы́цца, аблягча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скра́шивать несов.

1. (делать более красивым, привлекательным) прыхаро́шваць;

2. (делать менее неприятным, легче переносимым) паляпша́ць; аблягча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лацна́ць ’лаўчыцца’ (Юрч.), ’дагаджаць, наравіць’ (Бяльк.), смал. лацнять ’абмяркоўваць, выбіраць, шукаць самы лепшы спосаб (у якой-небудзь справе)’, лацнацца ’вадзіць дружбу, сябраваць’ (Нас.). Запазычана са ст.-польск. łacnić ’аблягчаць’, lacnić się ’рыхтавацца’, ’прыстасоўвацца^ Сłacny. Да лацно (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)