аблы́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аблы́жны аблы́жная аблы́жнае аблы́жныя
Р. аблы́жнага аблы́жнай
аблы́жнае		 аблы́жнага аблы́жных
Д. аблы́жнаму аблы́жнай аблы́жнаму аблы́жным
В. аблы́жны (неадуш.)
аблы́жнага (адуш.)		 аблы́жную аблы́жнае аблы́жныя (неадуш.)
аблы́жных (адуш.)
Т. аблы́жным аблы́жнай
аблы́жнаю		 аблы́жным аблы́жнымі
М. аблы́жным аблы́жнай аблы́жным аблы́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Аблы́жны ’ілжывы, хлуслівы, фальшывы’, аблыжна (Нас., Касп.), аблыжнік ’падхалім’ (КЭС), гл. ілгаць. Рус. облыжный, магчыма, запазычанне з беларускай (аб гэтым сведчыць словаўтваральная і фанетычная структура слова).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

облы́жный аблы́жны, хлуслі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)