абло́мліваць гл. абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абло́мліваю абло́мліваем
2-я ас. абло́мліваеш абло́мліваеце
3-я ас. абло́млівае абло́мліваюць
Прошлы час
м. абло́мліваў абло́млівалі
ж. абло́млівала
н. абло́млівала
Загадны лад
2-я ас. абло́млівай абло́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абло́мліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абло́мліваць несов.

1. (отламывать кругом) обла́мывать;

2. (ломать) обла́мывать;

1, 2 см. аблама́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак.

1. што. Ломячы, аддзяліць частку, кавалак чаго-н.

А. сук.

А. лёд.

2. што. Паабломваць усё або многае.

А. сухія галінкі.

А. бэз.

3. перан., каго. З цяжкасцю ўгаварыць, пераканаць, а таксама перамагчы ўпартасць і пад. (разм.).

А. яго і зрабіць паслухмяным.

◊

Абламаць рогі каму (разм.) — уціхамірыць, утаймаваць, падпарадкаваць каго-н.

|| незак. абло́мваць, -аю, -аеш, -ае і абло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 і 2 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́мваць несов., см. абло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́млівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абламацца.

2. Зал. да абломліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мліванне ср.

1. обла́мывание;

2. обла́мывание;

1, 2 см. абло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обла́мывать несов.

1. (отделять части, куски чего-л. кругом) абло́мліваць;

2. перен., прост. (воздействовать на кого-, что-л., уламывать) абло́мліваць, уло́мліваць; (уговаривать) угаво́рваць; (убеждать) перако́нваць;

◊

обла́мывать де́ло ула́джваць спра́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́млівацца несов.

1. (отламываться кругом, по краям) обла́мываться;

2. (ломаться) обла́мываться;

1, 2 см. аблама́цца;

3. страд. обла́мываться; см. абло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)