Verbum

анлайнавы слоўнік

абло́мліваць гл. абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абло́мліваць несов.

1. (отламывать кругом) обла́мывать;

2. (ломать) обла́мывать;

1, 2 см. аблама́ць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мваць, абло́мліваць гл. абламаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аблама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак.

1. што. Ломячы, аддзяліць частку, кавалак чаго-н.

А. сук.

А. лёд.

2. што. Паабломваць усё або многае.

А. сухія галінкі.

А. бэз.

3. перан., каго. З цяжкасцю ўгаварыць, пераканаць, а таксама перамагчы ўпартасць і пад. (разм.).

А. яго і зрабіць паслухмяным.

◊

Абламаць рогі каму (разм.) — уціхамірыць, утаймаваць, падпарадкаваць каго-н.

|| незак. абло́мваць, -аю, -аеш, -ае і абло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 і 2 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́мваць несов., см. абло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́млівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абламацца.

2. Зал. да абломліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obłamywać

незак. абломваць, абломліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абло́мліванне ср.

1. обла́мывание;

2. обла́мывание;

1, 2 см. абло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)