абленава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абляну́юся |
абляну́емся |
| 2-я ас. |
абляну́ешся |
абляну́ецеся |
| 3-я ас. |
абляну́ецца |
абляну́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абленава́ўся |
абленава́ліся |
| ж. |
абленава́лася |
| н. |
абленава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абленава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абленава́цца сов. облени́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абленава́цца, ‑лянуюся, ‑лянуешся, ‑лянуецца; зак.
Разм. Стаць лянівым, прывыкнуць ленавацца. [Патржанецкі:] — Я бачу, што вам страшна крануцца з месца, што вы абленаваліся, што вам шкада вось гэтай утульнасці, вы баіцеся страціць яе. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)