абленава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абляну́юся абляну́емся
2-я ас. абляну́ешся абляну́ецеся
3-я ас. абляну́ецца абляну́юцца
Прошлы час
м. абленава́ўся абленава́ліся
ж. абленава́лася
н. абленава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час абленава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абленава́цца сов. облени́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абленава́цца, ‑лянуюся, ‑лянуешся, ‑лянуецца; зак.

Разм. Стаць лянівым, прывыкнуць ленавацца. [Патржанецкі:] — Я бачу, што вам страшна крануцца з месца, што вы абленаваліся, што вам шкада вось гэтай утульнасці, вы баіцеся страціць яе. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абленава́цца faul wérden; träge wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)