аблапо́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што (разм.).

Ашукаць з карыслівай мэтай, абабраць.

|| незак. аблапо́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблапо́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблапо́шу аблапо́шым
2-я ас. аблапо́шыш аблапо́шыце
3-я ас. аблапо́шыць аблапо́шаць
Прошлы час
м. аблапо́шыў аблапо́шылі
ж. аблапо́шыла
н. аблапо́шыла
Загадны лад
2-я ас. аблапо́ш аблапо́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час аблапо́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблапо́шыць сов., прост. облапо́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблапо́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Разм. груб. Абмануць з карыслівай мэтай; абдурыць, абабраць (у 2 знач.). [Хмара:] — Месяцы два назад нам удалося аблапошыць нямецкую агентуру. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аблапо́шыць ’абдурыць’ (Бяльк., КТС), аблапэшыць ’абкрасці’ (Яўс.), облапошить (Дабр.) < лапошыць < лапаць, як рус. копошить < копать. Неславянская, відаць, дзеяслоўная суфіксацыя. Магчыма, пад уплывам балтыйскай ітэратыўнай суфіксацыі. Параўн. абгапошыць (гл.), аблатошыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

облапо́шить сов., прост. аблапо́шыць, абдуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблапо́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблапошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адлапэ́шыць ’адлупцаваць каго-небудзь’ (Яўс.). Кантамінацыйнае ўтварэнне (адлупцаваць і аблапошыць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)