назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абла́джвання | |
| абла́джванню | |
| абла́джваннем | |
| абла́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абла́джвання | |
| абла́джванню | |
| абла́джваннем | |
| абла́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. упоря́дочение; почи́нка
2. обде́лка
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны;
1. Прывесці да ладу, адрамантаваць, паправіць.
2. Уладзіць, арганізаваць (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обраба́тывание
1. апрацо́ўванне, -ння
2. апрацо́ўванне, -ння
3. настро́йванне, -ння
4.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обде́лывание
1. апрацо́ўванне, -ння
2. абклада́нне, -ння
3. апраўле́нне, -ння
4. спраўле́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обрабо́тка
1.
артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;
механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;
терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;
2. апрацо́ўка, -кі
3. настро́йванне, -ння
4.
◊
взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)