абкуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ку́саны і -куса́ны; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці.

А. яблык з усіх бакоў.

А. пазногці.

|| незак. абку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абку́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкуса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкуса́ю абкуса́ем
2-я ас. абкуса́еш абкуса́еце
3-я ас. абкуса́е абкуса́юць
Прошлы час
м. абкуса́ў абкуса́лі
ж. абкуса́ла
н. абкуса́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абкуса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкуса́ць сов. обкуса́ть; (покрыть укусами — ещё) искуса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці з усіх бакоў. Абкусаць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обкуса́ть сов. абкуса́ць, мног. паабку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абкусаць што‑н. з усіх бакоў; абкусаць усё, многае. Паабкусваць булкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́сванне ср. обку́сывание; иску́сывание; см. абкуса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгры́зці, -рызу́, -рызе́ш, -рызе́; -рызём, -рызяце́, -рызу́ць; -ры́з, -зла; -рызі́; -ры́зены; зак., каго-што.

Грызучы, аб’есці, абкусаць.

Зайцы абгрызлі маладыя яблынькі.

|| незак. абгрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абку́са́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)