Verbum

абкуса́ць, абку́сваць benágen vt, ánnagen vt, ábnagen vt, ánknabbern vt

аб’е́сці

1. (абкусаць, абгрызці) benágen vt;

2. разм. (прычыніць страту каму-н.) j-m arm éssen*; j-m die Háare vom Kopf fréssen* (разм.)