абкруці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абкручу́ |
абкру́цім |
| 2-я ас. |
абкру́ціш |
абкру́ціце |
| 3-я ас. |
абкру́ціць |
абкру́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абкруці́ў |
абкруці́лі |
| ж. |
абкруці́ла |
| н. |
абкруці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абкруці́ |
абкруці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абкруці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абкруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.
1. што. Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.
А. шалік вакол шыі.
2. што. Заматаць, укруціць што-н. чым-н.; загарнуць у што-н., ахінуць чым-н. з усіх бакоў.
А. нагу бінтам.
3. каго. Абхітрыць (разм.).
Абкруціў мужык пана.
|| незак. абкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абкруці́ць сов.
1. (обвить вокруг) обмота́ть; окрути́ть;
а. ша́лік вако́л шы́і — обмота́ть (окрути́ть) шарф вокру́г ше́и;
2. (чым) оберну́ть, обверну́ть, заверну́ть (во что);
а. дрэ́ва на зіму́ ля́мцам — обверну́ть де́рево на́ зиму во́йлоком;
а. папе́рай — заверну́ть в бума́гу;
3. прост. окрути́ть, ожени́ть;
ра́на хло́пца ~ці́лі — ра́но па́рня окрути́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абкруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., каго-што.
1. Абвіць, абматаць што‑н. вакол чаго‑н. Аднак ён усё ж убіў у зямлю адно з нашых моцных вёсел і некалькі разоў абкруціў вакол яго жалезны ланцуг, прыкаваны да лодкі. Кірэенка.
2. Абматаць, абвязаць што‑н. чым‑н. Сотнікаў прыпыніўся, заціснуў між каленяў вінтоўку і змёрзлымі нягнуткімі пальцамі тоўста і нязграбна абкруціў прастуджаную шыю. Быкаў. // Загарнуць у што‑н., накрыць, ахінуць чым‑н. з усіх бакоў. Было прыемна цяпер скінуць цесныя чаравікі, абкруціць нагу сухой і шурпатай анучкай, надзець шырокі і ўвесь у латках бот. М. Стральцоў.
3. перан. Разм. Абхітраваць. [Салдат:] — Тут справа такая цяпер, што ці мы зямлю возьмем і засеем з восені, ці паны нас абкруцяць... Галавач.
4. Разм. Ажаніць. Замуж Хадору Бацькі выдавалі. З хлопцам чужым У царкве абкруцілі. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвярце́ць, -вярчу́, -ве́рціш, -ве́рціць; -вярці́; -ве́рчаны; зак., каго-што.
Абкруціць, абгарнуць чым-н.
А. палец бінтам.
|| незак. абве́рчваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уви́ть сов. уві́ць, укру́ціць; абкруці́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шаль, -я, мн. -і, -яў, м.
Доўгая вузкая вязаная тканіна або тканая хустка.
Абкруціць шыю шалем.
|| прым. ша́левы, -ая, -ае.
Ш. каўнер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акруці́ць, акручу́, акру́ціш, акру́ціць; акру́чаны; зак., каго-што.
Тое, што і абкруціць (у 1, 3 і 4 знач.).
|| незак. акру́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абкруціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абкру́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абкруціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)