абкруці́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкручу́
абкру́ цім
2-я ас. абкру́ ціш
абкру́ ціце
3-я ас. абкру́ ціць абкру́ цяць
Прошлы час
м. абкруці́ ў
абкруці́ лі
ж. абкруці́ ла
н. абкруці́ ла
Загадны лад
2-я ас. абкруці́
абкруці́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час абкруці́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абкруці́ ць у́ , -ру́ ціш, -ру́ ціць; -ру́ чаны; зак.
1. што . Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.
А. шалік вакол шыі.
2. што . Заматаць, укруціць што-н. чым-н. ; загарнуць у што-н. , ахінуць чым-н. з усіх бакоў.
А. нагу бінтам.
3. каго . Абхітрыць (разм. ).
Абкруціў мужык пана.
|| незак. абкру́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абкруці́ ць сов.
1. (обвить вокруг ) обмота́ ть; окрути́ ть;
а. ша́ лік вако́ л шы́ і — обмота́ ть (окрути́ ть) шарф вокру́ г ше́ и;
2. (чым ) оберну́ ть, обверну́ ть, заверну́ ть (во что );
а. дрэ́ ва на зіму́ ля́ мцам — обверну́ ть де́ рево на́ зиму во́ йлоком;
а. папе́ рай — заверну́ ть в бума́ гу;
3. прост. и́ ть, ожени́ ть;
ра́ на хло́ пца ~ці́ лі — ра́ но па́ рня окрути́ ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абкруці́ ць ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак. , каго-што .
1. Абвіць, абматаць што‑н. вакол чаго‑н. Аднак ён усё ж убіў у зямлю адно з нашых моцных вёсел і некалькі разоў абкруціў вакол яго жалезны ланцуг, прыкаваны да лодкі. Кірэенка .
2. Абматаць, абвязаць што‑н. чым‑н. Сотнікаў прыпыніўся, заціснуў між каленяў вінтоўку і змёрзлымі нягнуткімі пальцамі тоўста і нязграбна абкруціў прастуджаную шыю. Быкаў . // Было прыемна цяпер скінуць цесныя чаравікі, абкруціць нагу сухой і шурпатай анучкай, надзець шырокі і ўвесь у латках бот. М. Стральцоў .
3. перан. Разм. Абхітраваць. [Салдат:] — Тут справа такая цяпер, што ці мы зямлю возьмем і засеем з восені, ці паны нас абкруцяць... Галавач .
4. Разм. Ажаніць. Замуж Хадору Бацькі выдавалі. З хлопцам чужым У царкве абкруцілі. Корбан .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абкруці́ ць абкру́ чваць
1. (абвіць , абматаць ) umwí ckeln vt чым -н. D í nden* vt é inwickeln vt
2. (вакол чаго -н. í ckeln vt í ngen* vt A
3. разм. абхітрыць ) überlí sten vt ú mmeln vt á ustricksen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абвярце́ ць , -вярчу́ , -ве́ рціш, -ве́ рціць; -вярці́ ; -ве́ рчаны; зак. , каго-што.
Абкруціць , абгарнуць чым-н.
А. палец бінтам.
|| незак. абве́ рчваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уви́ ть сов. і́ ць, укру́ ціць; абкруці́ ць .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шаль , -я, мн. м.
Доўгая вузкая вязаная тканіна або тканая хустка.
Абкруціць шыю шалем.
|| прым. ша́ левы , -ая, -ае.
Ш. каўнер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акруці́ ць , акручу́ , акру́ ціш, акру́ ціць; акру́ чаны; зак. , каго-што.
Тое, што і абкруціць знач. ).
|| незак. акру́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абкру́ чваць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абкруціць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)