абкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., што.

1. Пракаціць што-н. вакол чаго-н. (сыпкім, вязкім).

А. абруч вакол слупа.

2. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю (разм.).

Абкаціў паўраёна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкачу́ абко́цім
2-я ас. абко́ціш абко́ціце
3-я ас. абко́ціць абко́цяць
Прошлы час
м. абкаці́ў абкаці́лі
ж. абкаці́ла
н. абкаці́ла
Загадны лад
2-я ас. абкаці́ абкаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абкаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкаці́ць сов.

1. (вокруг чего-л.) обкати́ть;

2. прост. повали́ть;

а. кабана́ — повали́ть кабана́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкаці́ць, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго-што.

1. Пракаціць што‑н. вакол чаго‑н.

2. Разм. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю. [Дырэктар МТС:] — Абкаціў паўраёна. Работа ідзе як лепш не трэба. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́чаны обка́ченный; см. абкаці́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкочваць — абкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обкати́ть​I сов. (вокруг чего-л.) абкаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́чваць несов.

1. (вокруг чего-л.) обка́тывать;

2. прост. вали́ть;

1, 2 см. абкаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)