абкаці́ць

1. (што-н. вакол чаго-н.) rllen um etw. (A);

2. гл. аб’ехаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абко́чваць гл. абкаціць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)