абкаці́ць
1. (што-н. вакол чаго-н.) róllen um etw. (A);
2. гл. аб’ехаць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абко́чваць гл. абкаціць