абе́дзенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абе́дзенны абе́дзенная абе́дзеннае абе́дзенныя
Р. абе́дзеннага абе́дзеннай
абе́дзеннае		 абе́дзеннага абе́дзенных
Д. абе́дзеннаму абе́дзеннай абе́дзеннаму абе́дзенным
В. абе́дзенны (неадуш.) абе́дзенную абе́дзеннае абе́дзенныя (неадуш.)
Т. абе́дзенным абе́дзеннай
абе́дзеннаю		 абе́дзенным абе́дзеннымі
М. абе́дзенным абе́дзеннай абе́дзенным абе́дзенных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абе́дзенны обе́денный;

а. перапы́нак — обе́денный переры́в;

а. стол — обе́денный стол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́дзенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абеду; прызначаны для абеду. Абедзенны перапынак. Абедзенная пара. Абедзенны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абе́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Яда сярод дня, полудзень.

Запрасіць на а.

2. Ежа для спажывання ў абедзенны час.

А. з трох страў.

Смачны а.

3. Час, у які звычайна абедаюць; поўдзень.

Быў дождж у а.

Выехаць у вёску пасля абеду.

4. Час для абеду, перапынак у працы.

У магазіне а.

5. Форма прыёму гасцей з нагоды якой-н. урачыстасці.

Даць а.

Званы а.

◊

Царскі абед — вельмі багаты, пышны абед.

|| прым. абе́дзенны, -ая, -ае.

А. перапынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обе́денный абе́дзенны;

обе́денный переры́в абе́дзенны перапы́нак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́даць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Есці ў абедзенны час; есці абед.

Пара а.

|| зак. паабе́даць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Часовае спыненне якой-н. дзейнасці, таксама перарыў у якім-н. працэсе.

Абедзенны п.

П. у занятках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

табльдо́т, ‑а, М ‑доце, м.

Абедзенны стол (з агульным меню) у гасцініцах, рэстаранах, пансіёнах у краінах Заходняй Еўропы.

[Фр. table d'hôte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́сачная, ‑ай, ж.

Сталоўка, у якой падаюць проста згатаваныя, звычайна халодныя стравы. Закусачная-аўтамат. □ Пачынаецца ў порце абедзенны перапынак. Грузчыкі ідуць у закусачныя, у кафетэрыі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абе́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Есці ў абедзенны час; есці абед. Зараз у сталоўцы магло свабодна абедаць чалавек сорак. Колас. Ніхто не ведае, як сірата абедае. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)