абе́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Яда сярод дня, полудзень. Запрасіць на а.

2. Ежа для спажывання ў абедзенны час. А. з трох страў. Смачны а.

3. Час, у які звычайна абедаюць; поўдзень. Быў дождж у а. Выехаць у вёску пасля абеду.

4. Час для абеду, перапынак у працы. У магазіне а.

5. Форма прыёму гасцей з нагоды якой-н. урачыстасці. Даць а. Званы а.

◊

Царскі абед — вельмі багаты, пышны абед.

|| прым. абе́дзенны, -ая, -ае. А. перапынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)