абдымі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -ды́млены; зак., каго-што.

1. Абдаць дымам.

А. пчол.

2. Пакрыць сажай, задыміць (разм.).

А. хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдымі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абдымлю́ абдымі́м
2-я ас. абдымі́ш абдыміце́
3-я ас. абдымі́ць абдымя́ць
Прошлы час
м. абдымі́ў абдымі́лі
ж. абдымі́ла
н. абдымі́ла
Загадны лад
2-я ас. абдымі́ абдымі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абдымі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абдымі́ць сов., разг.

1. обда́ть ды́мом;

2. задыми́ть, закопти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Абдаць дымам. Абдыміць пчол. // Пакрыць сажай, закуродыміць; задыміць. Абдыміць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)