абдуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны; зак., каго-што (разм.).

Ашукаць, перахітрыць каго-н.

А. прастака.

|| незак. абду́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абду́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абдуру́ абду́рым
2-я ас. абду́рыш абду́рыце
3-я ас. абду́рыць абду́раць
Прошлы час
м. абдуры́ў абдуры́лі
ж. абдуры́ла
н. абдуры́ла
Загадны лад
2-я ас. абдуры́ абдуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абдуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абдуры́ць сов. обману́ть, одура́чить, наду́ть, околпа́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго-што.

Разм. Ашукаць, перахітрыць каго‑н. Не даць сябе абдурыць. □ Не, матку не абдурыш, не схаваеш ад маткі нічога. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абжу́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што (разм.).

Ашукаць, абдурыць у карыслівых мэтах.

|| незак. абжу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

объего́рить сов., прост. абдуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

околпа́чить сов., разг. абдуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передури́ть сов., разг. абдуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абдурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абду́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абдурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)