абграба́ць гл. абгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абграба́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абграба́ю абграба́ем
2-я ас. абграба́еш абграба́еце
3-я ас. абграба́е абграба́юць
Прошлы час
м. абграба́ў абграба́лі
ж. абграба́ла
н. абграба́ла
Загадны лад
2-я ас. абграба́й абграба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абграба́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абграба́ць несов. огреба́ть; см. абгрэ́бці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак., што.

Абграбаючы, падраўноўваючы, зняць з паверхні лішняе (пра сена і пад.).

А. стог.

|| незак. абграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абграба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абграбаць — абгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)