абганя́ць гл. абагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абганя́ю абганя́ем
2-я ас. абганя́еш абганя́еце
3-я ас. абганя́е абганя́юць
Прошлы час
м. абганя́ў абганя́лі
ж. абганя́ла
н. абганя́ла
Загадны лад
2-я ас. абганя́й абганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абганя́ць несов.

1. (опережать) обгоня́ть; (в беге — ещё) обега́ть;

2. перен. обгоня́ть;

3. разг. (вокруг чего-л.) прогоня́ть;

4. разг. (сбивать росу, пыль ветром и т.п.) сгоня́ть; сма́хивать, обма́хивать;

5. с.-х. пропа́хивать, шарова́ть; (картофель — ещё) оку́чивать; (делать борозду вокруг чего-л.) опа́хивать;

6. (прогонять мух и т.п.) сгоня́ть;

7. разг. (кору, кожу) среза́ть, сдира́ть;

8. (снимать шелуху с зерна) ру́шить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абганя́ць ’акучваць бульбу сошкай’ да ганяць, гон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абагна́ць, абганю́, абго́ніш, абго́ніць; абгані́; абагна́ны; зак.

1. каго-што. Апярэдзіць у руху, бегу.

А. калону машын.

2. каго-што. Вырасці большым, вышэйшым за каго-, што-н.

А. старэйшага брата.

А. аднакласнікаў.

3. перан., каго-што. Дасягнуць большых поспехаў у параўнанні з кім-, чым-н.

А. таварышаў па ведах.

4. што. Акучыць.

А. бульбу.

|| незак. абганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абго́н, -у, м. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. абго́нны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) і абганя́льны, -ая, -ае (да 4 знач.).

Абгонны манеўр.

Абганяльны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абганя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абганяць — абагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обгоня́ть несов., в разн. знач. абганя́ць; (опережать — ещё) абганя́ць, пераганя́ць, апярэ́джваць, выпярэ́джваць; см. обогна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да абагнацца.

2. Зал. да абганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абга́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абга́ню абга́нім
2-я ас. абга́ніш абга́ніце
3-я ас. абга́ніць абга́няць
Прошлы час
м. абга́ніў абга́нілі
ж. абга́ніла
н. абга́ніла
Загадны лад
2-я ас. абга́нь абга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)