абвіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абвіна́нне
Р. абвіна́ння
Д. абвіна́нню
В. абвіна́нне
Т. абвіна́ннем
М. абвіна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвіна́нне (чым) ср. обёртывание, обвёртывание, завёртывание (во что); см. абвіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвіна́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвінаць — абвінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што, чым.

1. Абгарнуць, ахінуць чым-н.

А. кнігу паперай.

А. хворага коўдрай.

2. перан. Абкружыць, абступіць.

Вішнёвыя прысады абвінулі сядзібу.

|| незак. абвіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абвіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

окру́чивание абкру́чванне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср., укру́чванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абвіна́нне, -ння ср.; абмо́тванне, -ння ср.; см. обкру́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвёртывание абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвёртыватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обора́чивание абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абкла́дванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср.; см. обора́чиватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвора́чивание разг. абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвора́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвёртка ж.

1. разг. (действие) абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвёртыватьI;

2. бот. абго́ртка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)