абвя́нуць, -ну, -неш, -не; -вя́ў, -вя́ла; -вя́нь; зак.
Тое, што і абвяць.
Трава абвяла на сонцы.
А. ад стомленасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абвя́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвя́ну |
абвя́нем |
| 2-я ас. |
абвя́неш |
абвя́неце |
| 3-я ас. |
абвя́не |
абвя́нуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абвя́ў |
абвя́лі |
| ж. |
абвя́ла |
| н. |
- |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абвя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абвя́нуць сов. привя́нуть; пони́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвя́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвяў, ‑вяла; зак.
Тое, што і абвяць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвя́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвя́ну |
абвя́нем |
| 2-я ас. |
абвя́неш |
абвя́неце |
| 3-я ас. |
абвя́не |
абвя́нуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абвя́ў |
абвя́лі |
| ж. |
абвя́ла |
| н. |
абвя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абвя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абле́гчы, ‑лягу, ‑ляжаш, ‑ляжа; ляжам, ‑ляжаце, ‑лягуць; пр. ‑лёг, ‑легла і ‑лягла, ‑лягло; зак.
1. што. Шчыльна прылегчы да чаго‑н. з усіх бакоў. Валасы пасмамі абляглі шыю. // Пакрыць, ахінуць, абвалачы. Хмары абляглі неба. □ А дождж аблёг надоўга. Брыль.
2. без дап. Апусціцца, панікнуць, абвянуць. Трава аблягла. □ Як скрануў правую нагу [Сідар], яна страшна забалела, і тады ўскрыкнуў нечакана для сябе, зноў аблёг. Галавач. // Апасці, аціхнуць (пра шум, гукі і пад.). А прыйдзе ноч — абляжа віск асок і пад рукой вільготнаю — пясок. Хадыка.
3. без дап. Злегчы, захварэць. Ногі пераступаюць, а я драмлю. Не, не драмлю, гэта стаіць тлум у галаве, проста мне нядобрыцца. Калі б яшчэ трохі прайшлі, я зусім бы аблёг. С. Александровіч.
4. што. Акружыць, асадзіць. Абышла арда і Тураў, аблягла яго навокал. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)