абвя́нуць, -ну, -неш, -не; -вя́ў, -вя́ла; -вя́нь; зак.

Тое, што і абвяць.

Трава абвяла на сонцы.

А. ад стомленасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвя́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвя́ну абвя́нем
2-я ас. абвя́неш абвя́неце
3-я ас. абвя́не абвя́нуць
Прошлы час
м. абвя́ў абвя́лі
ж. абвя́ла
н. -
Дзеепрыслоўе
прош. час абвя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвя́нуць сов. привя́нуть; пони́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвяў, ‑вяла; зак.

Тое, што і абвяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́нуць

1. (ver)wélken vi (s), verblühen vi (s), welk wérden;

2. (пра чалавека) wélken vi (s), verblühen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвя́ну абвя́нем
2-я ас. абвя́неш абвя́неце
3-я ас. абвя́не абвя́нуць
Прошлы час
м. абвя́ў абвя́лі
ж. абвя́ла
н. абвя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абвя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абле́гчы

1. (шчыльна прылегчы) ánliegen* vi, (sich) ánschließen* (an A) vi, umschliíßen* vt;

2. (панікнуць, абвянуць) verwélken vi (s);

3. (злегчы, захварэць) erkránken vi (s), krank wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абле́гчы, ‑лягу, ‑ляжаш, ‑ляжа; ляжам, ‑ляжаце, ‑лягуць; пр. ‑лёг, ‑легла і ‑лягла, ‑лягло; зак.

1. што. Шчыльна прылегчы да чаго‑н. з усіх бакоў. Валасы пасмамі абляглі шыю. // Пакрыць, ахінуць, абвалачы. Хмары абляглі неба. □ А дождж аблёг надоўга. Брыль.

2. без дап. Апусціцца, панікнуць, абвянуць. Трава аблягла. □ Як скрануў правую нагу [Сідар], яна страшна забалела, і тады ўскрыкнуў нечакана для сябе, зноў аблёг. Галавач. // Апасці, аціхнуць (пра шум, гукі і пад.). А прыйдзе ноч — абляжа віск асок і пад рукой вільготнаю — пясок. Хадыка.

3. без дап. Злегчы, захварэць. Ногі пераступаюць, а я драмлю. Не, не драмлю, гэта стаіць тлум у галаве, проста мне нядобрыцца. Калі б яшчэ трохі прайшлі, я зусім бы аблёг. С. Александровіч.

4. што. Акружыць, асадзіць. Абышла арда і Тураў, аблягла яго навокал. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)