абвя́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвя́зваю абвя́зваем
2-я ас. абвя́зваеш абвя́зваеце
3-я ас. абвя́звае абвя́зваюць
Прошлы час
м. абвя́зваў абвя́звалі
ж. абвя́звала
н. абвя́звала
Загадны лад
2-я ас. абвя́звай абвя́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвя́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвя́зваць несов., в разн. знач. обвя́зывать; (завязывать, надевать — ещё) повя́зывать; см. абвяза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. каго-што. Абгарнуць, абкруціць чым-н., звязаўшы канцы або замацаваўшы вяроўкай і пад.

А. хворую нагу.

А. яблыню на зіму.

2. Звязаць, каб змацаваць што-н.

3. што. Зрабіць надвязку па краях чаго-н.

А. каўнерык каляровай ніткай.

А. ручнік карункамі.

|| незак. абвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абвяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся (да 1 знач.); незак. абвя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абвя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. і абвя́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвя́зывать несов., в разн. знач. абвя́зваць; перавя́зваць;

обвя́зывать верёвкой абвя́зваць (перавя́зваць) вяро́ўкай;

обвя́зывать го́лову платко́м абвя́зваць галаву́ ху́сткай;

обвя́зывать плато́к кружева́ми абвя́зваць ху́стку кару́нкамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бэ́рсаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

1. Блытаць, заблытваць.

Б. ніткі.

2. Няўмела або неакуратна вязаць, абвязваць, плесці.

Б. сетку.

|| наз. бэ́рсанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвязваць — абвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабвя́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Абвязаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. яблынькі на зіму.

2. і без дап. Абвязваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абвязацца.

2. Зал. да абвязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́званне ср. обвя́зка ж., обвя́зывание; повя́зывание; см. абвя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)