абвя́зваць гл. абвязаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

úmbinden

* vt абвя́зваць, завя́зваць (хустку)

éine Krawátte ~ — надзе́ць га́льштук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestrícken

vt

1) заблы́тваць, ублы́тваць; абвя́зваць

2) ва́біць, зачаро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlíngen

*

I

vt абвя́зваць; абвіва́ць; абхапі́ць

sie schlang die Árme um séinen Hals — яна́ абвіла́ рука́мі яго́ шдю

2.

(sich) ві́цца, абвіва́цца

(аб раслінах)

II

vt (пра́гна) глыта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)