абвява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвява́ю абвява́ем
2-я ас. абвява́еш абвява́еце
3-я ас. абвява́е абвява́юць
Прошлы час
м. абвява́ў абвява́лі
ж. абвява́ла
н. абвява́ла
Загадны лад
2-я ас. абвява́й абвява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвява́ць несов. обвева́ть, овева́ть, ове́ивать; (ветром — ещё) обдува́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвява́ць, ‑ае.

Незак. да абвеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́яў; -ве́й; -ве́яны; зак., каго-што.

1. Абадзьмуць паветранай плынню.

Ветрык абвеяў калоссе.

2. Абарваць, абтрэсці (пра лісце, пялёсткі і пад.).

Моцны вецер абвеяў сухое лісце.

3. Абсыпаць чым-н.

Падарожнага абвеяла (безас.) снегам.

|| незак. абвява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвева́ть несов. абвява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

овева́ть несов. абвява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ове́ивать несов. абвява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвява́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да абвяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́ў, ‑веву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяваць, абвейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́йваць, ‑ае; незак.

Тое, што і абвяваць. Лагодны вецер абвейваў твар. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)