абвява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвява́ю абвява́ем
2-я ас. абвява́еш абвява́еце
3-я ас. абвява́е абвява́юць
Прошлы час
м. абвява́ў абвява́лі
ж. абвява́ла
н. абвява́ла
Загадны лад
2-я ас. абвява́й абвява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)