абаро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | абаро́т | абаро́ты | 
		
			| Р. | абаро́ту | абаро́таў | 
		
			| Д. | абаро́ту | абаро́там | 
		
			| В. | абаро́т | абаро́ты | 
		
			| Т. | абаро́там | абаро́тамі | 
		
			| М. | абаро́це | абаро́тах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
абаро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Поўны круг вярчэння.
Кола робіць дзесяць абаротаў у секунду.
2. Асобная частка, стадыя якой-н. дзейнасці, развіцця чаго-н. (спец.).
А. палявых культур.
3. Сукупнасць работ, аперацый, якія складаюць поўны цыкл у выкарыстанні чаго-н. (спец.).
А. вагонаў.
4. Абарачэнне грашовых сродкаў і тавараў для ўзнаўлення, атрымання прыбытку.
А. капіталу.
Пусціць грошы ў а.
Гадавы а.
◊
Узяць у абарот каго (разм.) — аказваць (аказаць) рашучае ўздзеянне на каго-н., прымушаць (прымусіць) весці сябе як належыць.
|| прым. абаро́тны, -ая, -ае (да 3 і 4 знач.).
Абаротныя сродкі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
абаро́т, -ту м., в разн. знач. оборо́т;
а. ко́ла — оборо́т колеса́;
вал ро́біць сто ~аў — вал де́лает сто оборо́тов;
а. палявы́х культу́р — оборо́т полевы́х культу́р;
а. капіта́лу — оборо́т капита́ла;
◊ узя́ць у а. — взять в оборо́т
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
абаро́т, ‑у, М ‑роце, м.
1. Поўны круг, зроблены пры вярчэнні. Кола робіць дзесяць абаротаў за секунду. Працаваць на малых абаротах. // Спец. Перавернуты пласт. Апрацоўка глебы з абаротам пласта.
2. Спец. Сукупнасць работ, аперацый, якія складаюць поўны цыкл у выкарыстанні чаго‑н., а таксама час, неабходны для гэтага. Абарот вагонаў.
3. Абарачэнне грашовых сродкаў і тавараў, гандлёва-прамысловыя аперацыі на ўзнаўленне і атрыманне прыбытку. Пусціць грошы ў абарот. □ За свае дзесяткі або сотні рублёў, якія маленькія людзі кладуць у банкі або ашчадныя касы, яны атрымліваюць працэнты тры або чатыры капейкі на рубель, а багачы складаюць з гэтых дзесяткаў — мільёны, расшыраюць на гэтыя мільёны свой абарот і нажываюць па дзесяць і дваццаць капеек на рубель. Ленін. // Сродкі, тавары, якія знаходзяцца ў абарачэнні. Гадавы абарот. Гандлёвы абарот.
•••
Браць (узяць) у абарот гл. браць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
тавараабаро́т, -у, М -ро́це, м.
Абарот тавараў у народнай гаспадарцы.
Рост тавараабароту.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
абарача́льнасць
‘перамяшчэнне туды-назад; праходжанне праз абарот’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | абарача́льнасць | 
		
			| Р. | абарача́льнасці | 
		
			| Д. | абарача́льнасці | 
		
			| В. | абарача́льнасць | 
		
			| Т. | абарача́льнасцю | 
		
			| М. | абарача́льнасці | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
віто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
1. Адзін абарот спіралі.
В. спружыны.
2. Тое, што навіта ў выглядзе спіралі.
В. абмоткі.
3. Пры палёце: адзін абарот на арбіце.
В. касмічнага карабля вакол Зямлі.
|| прым. вітко́вы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
абарачэ́нне, -я, н.
Тое, што і абарот (у 1 і 4 знач.).
А.
Зямлі вакол Сонца.
Грашовае а.
Пусціць у а.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
віто́к, ‑тка, м.
1. Адзін абарот спіралі. Віток спружыны. // Тое, што навіта ў выглядзе спіралі. Віток абмоткі.
2. Поўны абарот вакол чаго‑н. Віток касмічнага карабля вакол Зямлі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
абарачэ́нне, ‑я, н.
1. Тое, што і абарот (у 1 знач.). Абарачэнне Зямлі вакол Сонца.
2. Тое, што і абарот (у 3 знач.). Пусціць у абарачэнне. Грашовае абарачэнне.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)