абаро́нчы, -ая, -ае.

Які адносіцца да абароны, мае сваёй мэтай абарону, прызначаны для яе.

Абарончая тактыка.

Абарончыя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абаро́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаро́нчы абаро́нчая абаро́нчае абаро́нчыя
Р. абаро́нчага абаро́нчай
абаро́нчае		 абаро́нчага абаро́нчых
Д. абаро́нчаму абаро́нчай абаро́нчаму абаро́нчым
В. абаро́нчы (неадуш.)
абаро́нчага (адуш.)		 абаро́нчую абаро́нчае абаро́нчыя (неадуш.)
абаро́нчых (адуш.)
Т. абаро́нчым абаро́нчай
абаро́нчаю		 абаро́нчым абаро́нчымі
М. абаро́нчым абаро́нчай абаро́нчым абаро́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абаро́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае сваёй мэтай абарону. Абарончыя баі. Абарончая тактыка. // Прызначаны для абароны. Абарончыя збудаванні. Абарончы рубеж. □ Узвод Пазняка першы прарваўся праз абарончыя лініі ворага. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вае́нна-абаро́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-абаро́нчы вае́нна-абаро́нчая вае́нна-абаро́нчае вае́нна-абаро́нчыя
Р. вае́нна-абаро́нчага вае́нна-абаро́нчай
вае́нна-абаро́нчае		 вае́нна-абаро́нчага вае́нна-абаро́нчых
Д. вае́нна-абаро́нчаму вае́нна-абаро́нчай вае́нна-абаро́нчаму вае́нна-абаро́нчым
В. вае́нна-абаро́нчы (неадуш.)
вае́нна-абаро́нчага (адуш.)		 вае́нна-абаро́нчую вае́нна-абаро́нчае вае́нна-абаро́нчыя (неадуш.)
вае́нна-абаро́нчых (адуш.)
Т. вае́нна-абаро́нчым вае́нна-абаро́нчай
вае́нна-абаро́нчаю		 вае́нна-абаро́нчым вае́нна-абаро́нчымі
М. вае́нна-абаро́нчым вае́нна-абаро́нчай вае́нна-абаро́нчым вае́нна-абаро́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасі́ўна-абаро́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасі́ўна-абаро́нчы пасі́ўна-абаро́нчая пасі́ўна-абаро́нчае пасі́ўна-абаро́нчыя
Р. пасі́ўна-абаро́нчага пасі́ўна-абаро́нчай
пасі́ўна-абаро́нчае		 пасі́ўна-абаро́нчага пасі́ўна-абаро́нчых
Д. пасі́ўна-абаро́нчаму пасі́ўна-абаро́нчай пасі́ўна-абаро́нчаму пасі́ўна-абаро́нчым
В. пасі́ўна-абаро́нчы (неадуш.)
пасі́ўна-абаро́нчага (адуш.)		 пасі́ўна-абаро́нчую пасі́ўна-абаро́нчае пасі́ўна-абаро́нчыя (неадуш.)
пасі́ўна-абаро́нчых (адуш.)
Т. пасі́ўна-абаро́нчым пасі́ўна-абаро́нчай
пасі́ўна-абаро́нчаю		 пасі́ўна-абаро́нчым пасі́ўна-абаро́нчымі
М. пасі́ўна-абаро́нчым пасі́ўна-абаро́нчай пасі́ўна-абаро́нчым пасі́ўна-абаро́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

оборони́тельный

1. абаро́нчы;

оборони́тельная та́ктика абаро́нчая та́ктыка;

2. (предназначенный для обороны) абаро́нны;

оборони́тельное сооруже́ние абаро́ннае збудава́нне;

оборони́тельный райо́н абаро́нны раён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эстака́да ​1, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Збудаванне маставога тыпу для падняцця шляхоў зносін над паверхняй зямлі, над вадой, якое дазваляе праезд або праход пад ім, а таксама для пракладвання інжынерных камунікацый, забеспячэння пагрузачных ці разгрузачных работ. Доўга думалі, як паскорыць пагрузку торфу, і нарэшце дадумаліся: зрабілі эстакаду — насціл, адзін канец якога абапіраецца на зямлю, другі — падымаецца метры на тры на моцных рыштаваннях. Дуброўскі. [Дырэктар] радаваўся новай камбінатаўскай чыгунцы, а вочы ўжо глядзелі ў бок эстакады, дзе пад пагрузкаю стаялі першыя вагоны. Карамазаў. Над зямлёй у розных кірунках ішлі эстакады — высокія жалезабетонныя падпоры, на якіх цягнуліся трубы. Хадкевіч. І вось завод з яго карпусамі — галоўным, вапнавым, механічным, са складалі гатовай прадукцыі — высокімі круглымі цыстэрнамі, да якіх па эстакадах праз увесь двор ад галоўнага корпуса цягнуцца металічныя трубаправоды. Скрыган. // Абарончая падводная загарода з паль на рэках і марскіх праходах.

[Фр. estacade.]

эстака́да ​2, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Прамы перпендыкулярны ўдар рапірай, шпагай, эспадронам пры фехтаванні.

[Фр. estacade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)