абаро́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаро́нены абаро́неная абаро́ненае абаро́неныя
Р. абаро́ненага абаро́ненай
абаро́ненае
абаро́ненага абаро́неных
Д. абаро́ненаму абаро́ненай абаро́ненаму абаро́неным
В. абаро́нены (неадуш.)
абаро́ненага (адуш.)
абаро́неную абаро́ненае абаро́неныя (неадуш.)
абаро́неных (адуш.)
Т. абаро́неным абаро́ненай
абаро́ненаю
абаро́неным абаро́ненымі
М. абаро́неным абаро́ненай абаро́неным абаро́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абаро́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаро́нены абаро́неная абаро́ненае абаро́неныя
Р. абаро́ненага абаро́ненай
абаро́ненае
абаро́ненага абаро́неных
Д. абаро́ненаму абаро́ненай абаро́ненаму абаро́неным
В. абаро́нены (неадуш.)
абаро́ненага (адуш.)
абаро́неную абаро́ненае абаро́неныя (неадуш.)
абаро́неных (адуш.)
Т. абаро́неным абаро́ненай
абаро́ненаю
абаро́неным абаро́ненымі
М. абаро́неным абаро́ненай абаро́неным абаро́неных

Кароткая форма: абаро́нена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абаро́нены

1. оборо́ненный; защищённый;

2. отсто́янный;

3. защищённый;

1-3 см. абарані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оборо́нённый абаро́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

защищённый

1. абаро́нены;

2. засцяро́жаны; ахава́ны, ахо́ваны;

3. абаро́нены; см. защити́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отсто́янный абаро́нены, адстая́ны; см. отстоя́тьIII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад укрыць.

2. у знач. прым. Скрыты, абаронены ўкрыццем. [Кастусь:] — Нам прыйдзецца рабіць напады і засады з укрытых пазіцый. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ограждённый

1. загаро́джаны, мног. пазагаро́джваны, абгаро́джаны, агаро́джаны, мног. паабгаро́джваны;

2. перен. засцяро́жаны, абаро́нены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адкрыць. Свет Новы, адкрыты Калумбам, Завецца ўжо светам старым, Са дня, калі стрэл з «Аўроры» Пачуўся краінам усім. Куляшоў.

2. у знач. прым. Нічым не адгароджаны, не заслонены, свабодны для агляду. Адкрытая мясцовасць. Адкрыты бераг. Адкрытая пазіцыя. // Нікім не абаронены, даступны для ворага. Адкрыты фланг.

3. у знач. прым. Нічым не прыкрыты, аголены. Хадзіць з адкрытай галавой. Смажыць на адкрытым агні. Адкрытая рана. Адкрыты пералом. // Без покрыву зверху, з бакоў. Адкрытая машына. Адкрытая сцэна. // З вялікім выразам. Адкрытае плацце. Адкрытыя туфлі. // Не падземны; з агаленнем пласта. Адкрыты спосаб здабычы каменнага вугалю.

4. у знач. прым. Тое, што і разгорнуты (у 4 знач.). Адкрытая кніга. □ Важаты паглядзеў на адкрыты лісток настольнага календара. Якімовіч.

5. у знач. прым. Пазбаўлены скрытнасці, шчыры. Загарэлы, абветраны твар капітана быў адкрыты, просты, выклікаў прыхільнасць сваімі правільнымі прыгожымі рысамі. Краўчанка. [Дзед] усміхаецца шчыраю, адкрытаю ўсмешкаю. Грахоўскі. // Не замаскіраваны, не тайны, яўны. Гэта быў першы выпадак адкрытай сутычкі Карызны з Зеленюком. Зарэцкі. Да Данусінай маці я адчуваў пашану: адкрытых ворагаў я паважаў. Карпюк. // Такі, які адбываецца пры людзях. Адкрытая размова.

6. у знач. прым. Даступны для ўсіх. Адкрыты партыйны сход. Адкрыты канцэрт. Адкрыты конкурс.

•••

Адкрытае галасаванне гл. галасаванне.

Адкрытае мора гл. мора.

Адкрытае пісьмо гл. пісьмо.

Адкрытае пытанне гл. пытанне.

Адкрыты рахунак гл. рахунак.

Адкрыты склад гл. склад.

Адкрыты урок гл. урок.

Абвясціць адкрытым што гл. абвясціць (у 2 знач.).

Адкрытая душа гл. душа.

Адкрыты лоб гл. лоб.

Адкрыты свет гл. свет.

Дзень адкрытых дзвярэй гл. дзень.

З адкрытай душой гл. душа.

З адкрытым сэрцам гл. сэрца.

Над адкрытым небам гл. неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)