абарда́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абарда́жны абарда́жная абарда́жнае абарда́жныя
Р. абарда́жнага абарда́жнай
абарда́жнае
абарда́жнага абарда́жных
Д. абарда́жнаму абарда́жнай абарда́жнаму абарда́жным
В. абарда́жны (неадуш.)
абарда́жнага (адуш.)
абарда́жную абарда́жнае абарда́жныя (неадуш.)
абарда́жных (адуш.)
Т. абарда́жным абарда́жнай
абарда́жнаю
абарда́жным абарда́жнымі
М. абарда́жным абарда́жнай абарда́жным абарда́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абарда́жны мор. аборда́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абарда́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абардажу. Абардажны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарда́ж, -у, м.

Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі.

Узяць на а.

|| прым. абарда́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аборда́жный абардажны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)