аба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | аба́ка | аба́кі | 
		
			| Р. | аба́кі | аба́к | 
		
			| Д. | аба́цы | аба́кам | 
		
			| В. | аба́ку | аба́кі | 
		
			| Т. | аба́кай аба́каю
 | аба́камі | 
		
			| М. | аба́цы | аба́ках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
аба́к, аба́ка архит. аба́к, -ка м., аба́ка, -кі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
аба́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | аба́к | аба́кі | 
		
			| Р. | аба́ка | аба́каў | 
		
			| Д. | аба́ку | аба́кам | 
		
			| В. | аба́к | аба́кі | 
		
			| Т. | аба́кам | аба́камі | 
		
			| М. | аба́ку | аба́ках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
аба́к м., архит. аба́к, аба́ка ж.
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)