аба́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аба́ка |
аба́кі |
| Р. |
аба́кі |
аба́к |
| Д. |
аба́цы |
аба́кам |
| В. |
аба́ку |
аба́кі |
| Т. |
аба́кай аба́каю |
аба́камі |
| М. |
аба́цы |
аба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аба́к, аба́ка архит. аба́к, -ка м., аба́ка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аба́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аба́к |
аба́кі |
| Р. |
аба́ка |
аба́каў |
| Д. |
аба́ку |
аба́кам |
| В. |
аба́к |
аба́кі |
| Т. |
аба́кам |
аба́камі |
| М. |
аба́ку |
аба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аба́к м., архит. аба́к, аба́ка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)