аба́к м., архит. аба́к, аба́ка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аба́к, аба́ка архит. аба́к, -ка м., аба́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аба́к, ‑а, м.

Спец. Верхняя частка галоўкі калоны звычайна ў форме чатырохвугольнай пліты.

[Ад грэч. abax (abakos) — стол, лічыльная дошка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аба́ка ж., см. аба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)