абазнача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абазнача́ю абазнача́ем
2-я ас. абазнача́еш абазнача́еце
3-я ас. абазнача́е абазнача́юць
Прошлы час
м. абазнача́ў абазнача́лі
ж. абазнача́ла
н. абазнача́ла
Загадны лад
2-я ас. абазнача́й абазнача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абазнача́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абазнача́ць несов., в разн. знач. обознача́ть; см. абазна́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абазнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абазначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

1. Памеціць што-н., зрабіць знак на чым-н.

А. на карце горы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Акрэсліць, зрабіць выразным, бачным.

Худзізна рэзка абазначыла скулы.

3. Паказаць, абмаляваць галоўныя рысы якой-н. асобы ці з’явы.

А. рысы характару героя.

|| незак. абазнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абазна́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.).

|| наз. абазначэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абазна́чваць несов., см. абазнача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обознача́ть несов.

1. (делать знак, метить) абазнача́ць, зна́чыць, ме́ціць, адзнача́ць;

обознача́ть бу́квами абазнача́ць лі́тарамі;

2. (отмечать, выделять) адзнача́ць; (делать видным) абазнача́ць, выпукля́ць; см. обозна́чить;

3. (означать) азнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абазнача́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абазначыцца.

2. Зал. да абазначаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; незак., што.

Абазначаць, меціць лічбамі; нумараваць. Лічбаваць старонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

означа́ть несов.

1. (значить) азнача́ць;

2. (обозначать) абазнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абазнача́цца несов., возвр., страд. обознача́ться; см. абазна́чыцца, абазнача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)